Het wonen in Palestina is volgens het Excellence Center een plezierige en veilige bezigheid, ondanks de soms negatieve belichting in de media. Om deze mening te onderbouwen, volgt hier de mening van Daan de Grefte, een vrijwilliger bij het Excellence Center, over zijn ervaring van het wonen in Palestina.
‘Toen ik mijn ouders een half jaar geleden vertelde dat ik vrijwilligerswerk ging doen in Hebron, Palestina, waren ze eerder bezorgd dan enthousiast. Waarom ging ik nou juist naar deze plek, die vaak als gevaarlijk wordt gekenmerkt in de media? Naast het verbeteren van mijn Arabisch en bijdragen aan de Palestijnse gemeenschap, was ook het tegendeel bewijzen van deze ongegronde negativeit tegenover het Palestijnse volk een vooraanstaande reden van mijn vertrek naar deze ‘uithoek’ van de wereld. Natuurlijk was ik een beetje zenuwachtig, wonen in dit deel van het Midden-Oosten wordt door zowel Israël als zo’n beetje elk ander Westers land afgeraden.
Al na mijn eerste dag in Palestina werden al mijn twijfels weggenomen. Ik had verwacht dat wonen in hebron leuk zou zijn, maar ik was werkelijk verbluft door de enorme mate van gastvrijheid, vriendelijkheid en openheid die ik ervaarde. De eerste dag al werd ik uitgenodigd voor etentjes en iedereen was erg geïnteresseerd in verhalen over mijn leven in Nederland. Overal waar je loopt wordt er ‘Hello!’ en ‘Welcome to Palestine!’ geroepen. Zo vaak zelfs dat dit een klein beetje irritant kan worden, maar gelukkig alleen op een grappige manier. Waar mensen het beeld vandaan toveren dat Palestina een gevaarlijk land is, weet ik oprecht niet.
Ik ben hier samen met mijn vriendin heen gekomen, we hadden verwacht dat tijdens het wonen in Palestina we een hoop opmerkingen zouden krijgen omdat ze er natuurlijk buitenlands uit ziet. Ook dit bleek totaal ongegrond. Hun cultuur schrijft hen eerder voor juist respectvol te zijn tegenover vrouwen, waar deze ook vandaan komen.
Al met al kan ik het wonen in Palestina omschrijven als een zeer prettige ervaring. Ik woon er nu drie weken en vind het ontzettend jammer dat ik over twee weken al weer wegga. Ik heb in deze drie weken nog niets meegemaakt wat de waarschuwingen van andere landen onderschrijft. Misschien is het toeval, maar naar mijn mening is het bangmakerij met een heel duister motief.’
