Tijdens je periode als assistent bij het Excellence Center krijg je volop mogelijkheden om de Arabische taal te leren. Tijdens je verblijf in Palestina wil je natuurlijk wel het een en ander leren van de Arabische taal. Je bent in een Arabisch sprekend land, dus door in contact te komen met Arabieren en mensen op straat aan te spreken leer je de taal vanzelf. Daarnaast is er de mogelijkheid om les in het Palestijnse dialect te krijgen van leraren in het Excellence Center. Dit houdt in dat je drie uren per week les krijgt van een docent die vaak ook Engels docent is bij het Center en daarom beide talen beheerst. Dit is perfect voor de leergierige vrijwilliger, zo wordt je helemaal ondergedompeld in de Arabische cultuur.
Het leren van de Arabische taal doe je in een goed tempo. Iedereen is zich er van bewust dat je aan de ene kant moeite kan hebben met het leren van een compleet nieuwe taal, omdat de Westerse talen, en al helemaal het Nederlands, weinig gelijkenissen vertonen met de Arabische. Het leertempo wordt ook aangepast aan je niveau. Zo heb ik een jaar lang een minor Arabisch gevolgd aan de universiteit, waardoor ik al enige kennis heb over Arabisch. Op de universiteit leerde ik echter Modern Standaard Arabisch, in het Midden-Oosten beter bekend als Fusha. Hoewel het Palestijnse dialect zeker gelijkenissen vertoont met het voorgenoemde Fusha (naar het schijnt is het Palestijnse dialect het dialect wat het meest op Fusha lijkt), zal het toch tijd kosten om te schakelen naar dit dialect.
Gelukkig krijg je deze tijd en zijn alle docenten heel geduldig en aardig. Het is leren op een informele, leuke manier. Dit komt vooral doordat je de docenten ook als collegae en vrienden kent. Je krijgt een handig leerboek, wat geschreven is voor Westerlingen die de gesproken Arabisch in Palestina willen leren. Hiervoor hoef je het Arabische schrift niet te kennen, hoewel je dit wel zal gaan leren. Al met al kan ik deze manier van het plaatselijke dialect leren zeker aanraden, hoewel ik zelf nog niet het volledige traject af heb gelegd. Wel heb ik al veel mensen gesproken die dit al wel hebben gedaan, ik heb er alleen maar goede verhalen over gehoord. Door deze manier van leren leer je niet alleen de Palestijnse taal goed kennen, maar ook hun cultuur, wat misschien nog wel leuker is.
